اولین جعبه مقوایی راه راه ساخته شده در ایالات متحده در سال 1895 بود. در اوایل دهه 1900، جعبه های کادویی و جعبه های چوبی با کارتن های حمل و نقل کاغذ راه راه جایگزین شدند.
در سال 1908، اصطلاحات مقوا راه راه و مقوا راه راه هر دو در تجارت کاغذ مورد استفاده قرار گرفتند.
برخی از کودکان از بازی با جعبه کادویی بزرگ بسیار لذت می برند.
مقوا و سایر مواد مبتنی بر کاغذ مقوا، تخته فیبر راه راه، و غیره می توانند به عنوان یک ماده ارزان قیمت برای ساخت طیف وسیعی از پروژه ها، از جمله آزمایش های علمی، اسباب بازی های کودکان، لباس ها یا آسترهای عایق، عمر پس از اولیه داشته باشند.
یک کلیشه رایج این است که اگر یک اسباب بازی بزرگ و گران قیمت جدید به کودک ارائه شود، به سرعت از آن اسباب بازی خسته می شود و به جای آن با جعبه کادوی آن بازی می کند.
اگرچه این معمولاً تا حدودی به شوخی گفته می‌شود، اما مطمئناً کودکان از بازی با جعبه‌های بزرگ و کوچکی که هدیه می گیرند لذت می‌برند و از تخیل خود برای به تصویر کشیدن جعبه به‌عنوان تنوع بی‌نهایتی از اشیاء استفاده می‌کنند.
یکی از نمونه‌های آن در فرهنگ عامه، از کمیک استریپ کالوین و هابز است، که قهرمان اصلی آن، کالوین، اغلب یک جعبه مقوایی را به‌عنوان تغییرگر، تکثیرکننده یا ماشین زمان تصور می‌کرد.
شهرت جعبه مقوایی کادویی به عنوان یک اسباب بازی آنقدر رایج است که در سال 2005 یک جعبه مقوایی به تالار مشاهیر اسباب‌بازی ملی در ایالات متحده اضافه شد، یکی از معدود اسباب‌بازی‌های غیر خاص که با گنجاندن آن مورد تقدیر قرار گرفت.
در نتیجه، یک خانه اسباب بازی در واقع یک کابین چوبی ساخته شده از یک جعبه مقوایی بزرگ به سالن اضافه شد که در موزه ملی بازی استرانگ در روچستر، نیویورک قرار دارد.
سری بازی‌های ویدیویی مخفی کاری Metal Gear دارای یک جعبه مقوایی به عنوان یک آیتم درون بازی هستند که می‌تواند توسط بازیکن برای عبور از مکان‌ها بدون گیر افتادن توسط نگهبانان دشمن استفاده شود.
