چسب سیلیکون نسوز باید کاملاً ایمن باشد تا عملکرد طولانی مدت دستگاه حفظ شود، به خصوص اگر در بدن کاشته شود.
بسیاری از دستگاه های پزشکی ذاتا کوچک هستند و مفاصل آنها نیز بسیار کوچک هستند و به کار دستی دقیق نیاز دارند.
اگر رسیدن به آب بندی مناسب و کامل دشوار و زمان بر باشد، توان عملیاتی ممکن است آسیب ببیند.
در صورتی که بسترها به طور کامل کاربرد چسب را نپذیرند، ممکن است لازم باشد مراحل بازرسی اضافی یا دوباره کاری آب‌بندها انجام شود.
با وجود بسترهای متعدد موجود و تست های چسبندگی متعددی که به طور بالقوه می توان از بین آنها انتخاب کرد، ممکن است انتظار داشته باشید که یک تامین کننده داده های خاص برنامه شما را داشته باشد، چالش هایی وجود داشته باشد.
ممکن است یک فرمول سفارشی نیز مورد نیاز باشد، بنابراین همکاری با یک سازنده چسب های سیلیکونی توانا در مراحل اولیه برای بحث در مورد عوامل مهم مهم است.
برای دستیابی به چسبندگی قابل اعتماد، ترجیحاً در مرحله طراحی دستگاه باید به سه عامل اصلی توجه شود:
“ترشوندگی” یا انرژی سطحی مواد مختلف زیرلایه چسبیده شده.
تمیز کردن سطح برای جلوگیری از مهار چسبندگی.
استفاده از پرایمرهای مناسب برای آماده سازی بهتر سطوح جهت پذیرش کامل چسب های سیلیکونی.
درک انرژی سطحی
میزان پذیرش یک بستر نسبت به یک چسب به طور کلی به انرژی سطحی آن یا “ترشوندگی” مربوط می شود که به طور گسترده به پذیرش بستر از یک پوشش اشاره دارد.
مواد کم انرژی مانند پلی اتیلن اجازه نمی دهند چسب مایع به راحتی “خیس” شود یا به بیرون در سراسر سطوح آنها پخش شود.
