زیره به عنوان یکی از ده ادویه پادشاه شناخته می شود – و با این حال بسیاری از مردم این کشور حتی آن را نمی دانند. جای تعجب نیست، زیرا در درجه اول در غذاهای شرقی و هندی در خانه است. و با این حال ارزش نگاهی دقیق تر به زیره را دارد.
زیره گلها اغلب در غذاهای هندی استفاده می شود.
زیره به نام زیره نیز شناخته می شود و مانند جعفری از خانواده چتریان است. این ادویه لزوما در این کشور رایج نیست، اما جذابیت خاصی هم دارد.
زیره از دانه های گیاهی به دست می آید که ارتفاع آن تا 30 سانتی متر می رسد و اغلب با زیره معمولی اشتباه گرفته می شود زیرا نام ها کاملاً شبیه هستند. این دو ادویه با طعم های کاملا متفاوت هستند که قابل مقایسه نیستند.
تفاوت زیره سیاه، زیره و زیره سیاه
زیره: دارای رایحه ترش، ملایم تر از زیره است و به همین دلیل به راحتی با سایر ادویه ها ترکیب می شود.
زیره: طعم قوی تری دارد و به همین دلیل ترکیب آن با سایر ادویه ها آسان نیست.
سیاه دانه: مربوط به زیره یا زیره نیست. ادویه ای شبیه فلفل است و عمدتاً برای طعم دادن به نان تخت استفاده می شود – از این رو به ریشه نان می گویند.
زیره سبز چند هزار سال است که شناخته شده است، و اعتقاد بر این است که منشاء آن در مصر است، زیرا قدیمی ترین شواهد از آنجاست.
امروزه زیره به طور عمده در چین، اندونزی، هند، ایران و اطراف مدیترانه کشت می شود.
در این کشور می توان آن را در تمام طول سال به صورت غلات کامل، آسیاب شده یا برشته خریداری کرد.
نکته: بهتر است دانه‌های کامل را بخرید و در صورت لزوم خودتان آن‌ها را آسیاب کنید، زیرا این کار اسانس‌های مهم و طعم آن را برای مدت بیشتری حفظ می‌کند.
طعم زیره تند و قوی است، اما فلفلی نیست. شما همچنین می توانید طعم های ظریف را از بادیان و لیمو بچشید که به ادویه حس تازه ای می بخشد.
اطلاعات: هرچه کیفیت زیره بالاتر باشد، طعم و بوی ادویه بیشتر می شود.
